- cabonhat adj. : fr. encaissé fig.??
- cacau, cacalh (de 'cascalh' ?), calau, cacòu: notz / merda, caguerada
- cacunha: automobil vièlh
- caga-menut: avar
- çaiquedelai, çai que delai: ça que la, çaquelà
- caireforcha: caireforc
- cairiá (cairia, càiria) : canton (coin de l'âtre). C(h)erchar per las cairiás : c(h)erchar, furonar pertot sens succés; caire, ròdol/ròde, parçan, comarca
- calau: notz. fr. noix V. Cacau
- caleta: fr. cosse
- calhada, calhadon, calhat (Cruesa): formatge blanc / collada
- calhar: fr. tasser (la terre)
- calòta: sièta crosa
- camjar: cambiar / cambiá / català canvi, canviar , sempre copien y cambien algo per a que pareixque un atre idioma
- campar (/se): quilhar, dreçar
- canaçon : fr. caleçon
- canal [conar]
- cancanar, cancanilhar: charrar / charrá / xerrar en mallorquí, català
- canòla (Dordonha) V. Coada
- cap (pas ) Bas. Lem. : ges
- capforcha: caire
- caquetar: charrar
- carcalin: pan gròs en corona
- carcilhar (se) fr. s’émietter?
- carolha (Cruesa): pèl de espic de blat d'India
- carreu: fr. chariot / carro, carreta
- cascavel: cadun dels torns qu'òm fa en restant suls pès e las mans sans que lo còrs tòque lo sòl
- cascavelar: avançar fasent cascavels
- cassa, casson: fr. Motte de terre
- cassar: copar
- 'catar (/se) : s'amagar; acatar (/s') (tanben emplegat) V. Acatar
- catissar(s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- catura : tòrt, despit o damnatge causat a qualqu'un
- cauçar: fr. butter (la terre)
- cauças: socas (d’arbre) / soca, soques d'abre
- caumassa: calmàs (calor estofanta) / calina, calorina, (bochorno)
- cauquilhard: pelegrin
- cavalhier: gendarme
- cencena: remue-ménage??
- cendrilha: fr. mésange
- censat: gaireben
- cerèisa/cirèisa [sirèijo], cerièisa [serièijo] : cerièra / sirera ?
- cerv: cèrvi / ciervo
- ‘chabason: terminacion
- chabeç: fr. fâne
- chablata, chabla: clujada (fr. toit de chaume)
- chabreta: siulet o cornet d'escorça de castanhièr fabricat pels goiats
- chabreu, chabròla, charbòu?, chabròt? : barreja de bolhon e de vin. "far chabreu" ajostar de vin al bolhon
- chabreulh/chabridon: cabridon
- chabròl, chabròu, chabròt? : cabiròl? , fr. chevreuil?; cabridon?
- chabruelh: cabiròl, fr. chevreuil
- chadan: tèrra (de 'chada an')
- chadieira: cadièra
- chafre : surnom, escais(-nom)
- chafrolhar: fr. froisser
- chaine, chasne, casse, jarric, rover, rove
- chaitiu, -iva: coquin; marrit
- chalelh [chonej] [tchalej] : calelh (tanben emplegat)
- chambija: rastèl
- chambon: jambon
- chamnhar, chamjar v. cambiar
- chaminaire: vagabond, sens-ostau
- chaminar: caminer; vagabondar
- chanabon: cambe??, carbe??
- chanòla: ansa
- chantilhar v. fr. chantonner
- chanturlar: fr. ânonner
- chapalon (Cruesa): V. pelharaud
- charavelís: fr. charivari, vacarme, tapage qu'on fait aux nouveaux mariés
- charbonièra, cendrilha, senzilha, gamada, coa de panlon: chincharra, sarralhier blau, tèsta blava (blua), pimparrin, lardeireta (tots en Provença maritima), lardier Prov.; fr. mésange charbonnière
- charjant: pesant, pesuc
- charmable, eissarmable ? : fr. charmant
- charmenar: ??
- charrairon: caminòl charratièr
- charrau f.: intrada d'un camp sens barrallha; barralha "à claire voie"
- charriera, carriera: camin o espaci libre près dels ostals ont passan o estacionan las carretas entre las bòrdas; per ext. Bassa cort
- chas adv. en çò de; chas ieu/me…: los membres de ma familha, l'ostalada
- chasne: casse
- chassida: fr. chassie
- chat-martre: martra
- chat-pitoir, chat-pitoi(s), chat-pitòer?, chat-pitair, chat-pitais? [pituej/pitòj] : catpudre, (gat-)pudís
- chat-pudent: catpudre, (gat-)pudís
- chatinglar v. fr. chatouiller
- chauchabutida: ??
- chauchar: fr. appuyer
- chaucida: caucida, mena de cardon salvatge
- chaufaliech [-et] : fr. bassinoire
- chaul d'asne (Cruesa): mena de cardon salvatge
- chaulhadura: solhadura, brutícia
- chaulhar: solhar, enlordir, embrutar; trempar
- chaumassa : ??
- chaumenir fr. moisir
- chaumenit, -ida: fr. moisi, -e
- chaunhar: fr. grignoter, croquer
- chaupir : atrapar, agantar
- chaupre m., charpre m. calpre (arbre)
- chavana: tempesta
- chavaujar: cavalgar
- chavau dau diable: fr. bousier, lucane ou cerf-volant, faucheux; mante religieuse
- cheita: fr. chute??
- cheminada: cheminèia, chaminèia, cheminièra
- chen: can, chin, gos
- cherbe f., chibre m. (Cruesa) : carbe, cambe
- chialar (Cruesa): cridar en ploramicant
- chonhar (Cruesa): V. Fonhar
- chòrta (Cruesa): veitura, automobil
- chucant: fr. boudeur
- chucar: chocar
- cierge: ciri
- cinglan (singlan?): colòbre vèrd e auriòl
- cir(i)èja: ceriesa. V. Cerèisa
- cirie(i)r m. ceresièr
- cirèisa, cirieisa: cerièra V. Cerèisa
- citron: sòrta de cogorda de color rossèla
- clabòt (ueu ) : uòu covat e non espelit, que siá estat fecondat o pas, o que l’embrion soiá mòrt
- clachar (se) : s'amagar, s'escondre
- cladassa: fr. litorne (grive)
- clampar, clampanciar: charrar
- clampinar: ?
- clapeta (far "): charrar
- clapetar: fr. claquer (de las dents)
- clardat: clartat
- clauvar: clavar
- cledier: fr. séchoir
- cledon: ??
- clessa: ??
- clocauda : fr couvée, troupe de poussins, engeance, famille
- clucas : fr. lunettes
- clucaron m. grapaud que pòrta los uòus de la fema "a pelharaud"
- cluseu: fr. fente?
- coa de patla [panlo]: ajaça, agaça
- coada, coda (Cruesa): sòrta de lòssa de fusta o metalh amb un long tudèl traucat que se pausava sus la selha per beire o versar l'aiga. ("godet à queue qui sert à puiser de l'eau dans un seau"), cassotte
- coar: fr. couver
- coatar (se) : metre sa coberta
- coble (un ~ de) fig. : parelh (un ~ de)
- coca: patata
- còça: soca. V. Còssa
- coçar: cercar, espepissar
- cocorda f. cogorla
- codar: pàisser las vacas dins lo coderc
- coenh : canton
- cogoiç, cogòu/cagüelh-cagoelh [kagwey] m. cogòt
- cogolha, cagolha f. cagaròl
- coguol m. fr. cocu; coguola: fr. primevère
- coia, coja: fr. courge, citrouille; gorda faita amb una coloquinta
- colar: descendre? o prendre una carrièra
- còl(d)re, còure (còrre) : coudrier (notat 'coorre' en un lexic)
- colidor: corredor, fr. couloir
- colier: colar. fr. collier
- coma adv. amb
- començada : començament, començança
- conchon: fr. bassin?
- concir (lat. concidere) : fr. abattre, accabler (la calor)
- condencionar (se) fr. se coaguler
- coneitre: conéisser
- conelha (conuelha) : conolha
- conestre: conéisser
- congièra: congèsta
- conhar: enfonzar, folrar; fig fr. glisser dans
- conòrt: auguri, presagi, opinion, esgard
- conortar (se) : regaudir, consolar, donar de coratge
- conselh (se balhar) : se donar de còr, de determinacion
- contrariós: fr. contrariant
- convidós: convidaire
- còpa : copa (de bòsc)
- còp-sec d’abòrd : fr. tout de suite, sur le champ
- copilhar: copar en morcelets
- copinhar: tustar?
- coquerla: cocut feme
- corbe, corba adj. : corb, corba
- corcha: sièja (fr. vandoise)
- coret: corada, coradilha
- còrnabudeu(s?) : fr. culbute
- corniòla : còl, traquea artèria, esofag
- còrsonela, còrsenela fr. scorsonère
- cortissons: pantalons corts
- cosinacuol: renouée (lit. "démangecul" planta)
- còssa: soca
- cossier, cossei (Naut Lemosin): preocupacion (gascon 'cossidèr')
- cotilhons pl. : gonèla
- cramilhera fr. crémaillère
- crànher : crénher, crénger (tanben emplegats)
- craunhar: fr. grignoter, croquer
- crema f. crenta
- crochar, 'crochar: acrocar
- crochet: fr. pissenlit
- cronhar: fr. grignoter, croquer
- cròs: fr. tane (de renard etc). Cròs dau cul: anus
- crostar: enlordir
- crubir, crubrir?? (p.p crubert) : cobrir
- crum: fr. brume
- crumor (en ") : fr. obscurci par la brume
- crussir : manjar?, devorar?
- cubertilh: tap d'ola
- cubrir: cobrir
- cueire v. còure
- cuenh: canton, fr. coin (d'un luòc)
- cujar + v. inf. : arribar a, reüssir a
- cul sus testa: fr. sens dessus dessous
- cuol [kju], cuòl ([tior] a Tula) : cul (tanben emplegat)
- cussòla: gròs pan de segla
Langue Occitane, occitan, occitano, langue d'Oc, Loís Alibèrt, IEO, Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, français-occitan, gallicismes, occitan-français, catalan, lenga, Mistral
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Nota: Només un membre d'aquest blog pot publicar entrades.