L' auvernhat ten en general lo vocabulari de l'occitan amb los eventuals cambiaments fonetics del nòrd-occitan, mas a tanben de formas lexicalas especificas (arcaïsmes e mots diferents de la rèsta de l'occitan) que plan sovent son comunas amb los dialèctes lemosin e vivaroaupenc.
Aqueste lexic conten de tèrmes tanben emplegats endacòm mai, pasmens los avèm pas excluses per l'amor de donar una mòstra del vocabulari auvernhat, tracha mai que mai de Parlar occitan - Auvergne Velay, Étienne Coudert, IEO 63, 2001 e L'auvergnat de poche, Jean Roux, Assimil, 2004 e de la revista Parlem - Vai-i qu'as paur, L'imagier français - auvergnat, Aedis, 2005 e lo Glossaire de la langue d'oc, Pierre Malvezin, 1909 e lo diccionari de Francés de Murat. Coma en la rèsta de la lenga i a de doblets, çò es de mots dont lo sens es exactament parièr, mas l'un ven del latin, l'autre del gallés : la còrna / la bana, l' èdra / l' ènna... o l'un proven de la lenga dels francs e l'autre del latin la mita / lo gant, etc.
Certans mots pòdon aver una consonanta iniciala epetentica: g/i-eusses/elsses [ge' shis/jë' ses?/jew' ses? ] (els), l-èsser, z-onta, v-onta...
-è se pronóncia [é], -e [i/é] al Sud, [œ] al Nord - distinguèm lo grope uei [œj] e uèi [èj?/éj] (levat en cases coma la forma verbala "vueidar") - lo grope ea se pronóncia [ia] (coma en romanés)
- abarir: abalir. fr. élever des enfants
- abatalhar: getar de pèiras a qualqu'un
- abla: fr. ablette
- abondar: èsser en abondància
- abolhat: fr. ébloui, eissorbat
- abora, d': d'ora
- abre, arbre, aibre
- aboriu, aboriva: precòç, precòça
- abraina: atirança, fòrça, violéncia, rapiditat
- abrasar v: soudar
- abriga f. : abric
- abriau: abrial, abril
- abroa f. : broa (tanben emplega) fr. la limite, lisière
- abusar: enganar; abusar
- acabar: fr. finir
- acairar: fòragetar a còp de pèiras
- acanhar (s') : se solelhar
- acaptar : V. Acaptar
- acatar (') : cobrir (se), recobrir (se)
- achaptar: comprar, crompar (non seriá un francesisme, Acapte e acaptar ‘adquirir, obtenir’ com acatar ‘reverenciar, respectar, obesir’ provenon en darrièra instància d’un meteis vèrb latin 'captare')
- achaurar: calfar, defendre del freg, abrigar, coconejar
- acistrar: raubar??
- aclan: arcolan
- aclapar (s') : fr. accroupir
- acluchar (s') : se corbar
- aconsomir (s'): assopir (s')
- ademan: endeman
- adrilhier, drilhier, alusèir fr. alizier, alisier (Sorbus torminalis)
- aduèi: uèi
- aduire: conduire, menar
- aer: èr. en l'": fr. déboussolé
- aferniau f, ferniau f. : utensili de fusta del qual los vaquièrs se servisson per trencar lo calhat
- aficcionar (s'): fr. s'enticher, se passionner
- agara, aiara, iara, asara, aura, agora, alhora, avora: ara - d’ora en ora, d’aura en aura : del nord au sud
- agland: fr. gland (du chêne)
- agorar/agroar (s') fr. s'accroupir, s'acagnarder, s'asseoir sur les talons
- agorrufar: fr. froisser
- agromar: fr. recroquevillé
- agromeladat: tortuós
- aiara: ara, adara; uèi (Briude)
- aice: colèra ??
- aicí-lai (d'): fr. par là-bas
- aicival: fr. ici-bas
- aigada: inondacion
- aigre: acre, agre
- aigueira: aiguièra
- airede, airedís m. : fr. airelle, myrtille
- airiçon: eiriçon
- aisinar ?? [ëgina], aisegar?? [ëgiga] aigar? [ëga] : adobar V. asegar
- aital: v. aitau
- aitant: tant
- aitau: atal; anem; coratge
- aitot: tanben
- ajaça: agaça
- ajauc: fr. ajonc
- ala: angar, cubèrt (tanben ala d'aucèl)
- alandar: a. lo bestiau: far sortir lo bestial de l'estable per lo menar al pasquièr. Sin. naparar (Salèrn, Mauriac), gitar (Riòm)
- Alaier: geo Alèir
- alara [agaro] : fr. maintenant
- alàs: interj. ailàs!
- alausa: lauseta, alausa
- alegrar: fr. égayer, rendre plus aisé
- alèrta: esglai, esfrai
- alet: alen
- alh: al; ala
- alhèira, d': de contunh, sens parar e lèu; fr. sans discontinuer
- alhora: ra (tanben emplegat)
- alisar: fr. repasser
- alobit: òme avid que cèrca a s’apropriar çò que li aperten pas
- alora [avora]: ara, aora V. Avora
- altre -a (en cèrtans luòcs): autre, -a (cf. Roergue e localament en Givaudan)
- alucar: fr. allumer
- aluja: sangsuga
- alumar: fr. allumer
- amaseda: v. Maseda
- amassar: prendre; fr. ramasser. Amassar chalor: prendre calor. Se 'massar: se refugiar
- amb [om] : amb. fr. avec
- amont: en naut
- amorrar (s'): èsser absorbit per quicòm
- amortar: atudar
- ampòn, empòu, amporai, empola : fr. framboise
- amposeir, amporier: fr. framboisier
- àngiau: àngel
- angla: agla
- ant l'ora (d' ) : d'avant l'ora
- antan: autres còps; l'an passat
- antenons m. pl.: testiculs
- an-uèi, anueit [anej] [anèj]?, anuech [anë] : uèi (s'i ditz tanben). 'd'anueit ençai/en aicí?' (notat "d'aneinchin"): d'ara endavant
- anuòge, einueg?: enuèg
- aost, avost: agost
- aparelhar: preparar
- apastar: donar a manjar al bestial
- apasturar: fr. paître; faire paître
- apear: rejónher, atrapar
- apeitar/espeitar [(a)peità] [(a)pità] [pietà]: esperar (atendre)
- apincar (s') : apiejar (s') V. Pincar
- apòrt: vòga
- après-mèidia: après-miègjorn
- apoticari, apoticaire
- apressa: adv. après
- aquí a: aquí, vaquí (Aquí los a: los veicí)
- apujar: apiejar
- aranha: telaranha
- aranhada: aranha
- araira: fr. arrue
- arapar, arpar, arrapar ?? : atrapar
- arboneira: esquiròl (tanben emplegat)
- arbroquin : arbrissèl
- arcan [arcan] (arrondiment de Sant Flor), arcana (parçan de Salèrn), arcanela, arcanau : arcolan
- arcana: creda roja
- arcandièir: òmes sens valor morala, crapula
- arcanetas (montar las): venir roge de vergonha
- archa: grand còfre
- ardir (s'): fr. s'enhardir
- ardit: ardit, liard (moneda); interj. coratge!
- aret: fr. bélier
- argiala: argila
- arma: fr. âme; expr. de suspresa
- armèl: grand anèl fach amb una branca de fusta torcida
- armèir m. armari
- arnha: irritacion
- armasi : armari; fr. placard
- arneis, arnesc ?: panoplia
- arpar: prendre, sasir. V. arapar
- arpatejar: f. agiter les griffes, les mains
- arras f. pl.: fr. arrhes (argent donat per mor d'assegurar una pacha)
- arrelh: racina
- arrembar (s'): se getar
- (ar)ronza, (ar)ronze/(ar)ronzàs m. : bartàs. fr. roncier
- arrucar: fr. blottir
- arseir, arser, arsèra: ièr de ser (davans-ièr/arsèra: avant-ièr)
- arsi: set. fr. soif
- artelh (plur. artelhs, artiaus)
- artison, artuson, arteison ? arteron : fr. ciron (barbas d'espiga), mite, asticot
- arton: anc. pan; mangiscla per un viatge
- arzan, arzau: arcolan, arcan (tanben emplegat)
- ase bobó o bobon? : fr. têtard
- asegar, aseigar: adobar
- aseimar, asaimar: mirar, observar, examinar (latin *ad-aestĭmare, oc. ancian 'adesmar', 'azesmar')
- asotar: avortar
- asne [ane/aine] : ase (tanben emplegat)
- asorar: adorar, venerar, baisar un objècte sacrat, una relíquia; anar a l'ofrenda
- aspre (aver d'") : aver d'apetit
- assai: ensag
- assajar: ensajar. fr. essayer
- assapar: assadolar, assaciar
- assem(s), d'assem(s) : ensems
- assemblada: la maison d’assemblée dans laquelle vivait la beata ou robiaca (religieuse rurale) autour de qui se réunissaient souvent les femmes pour travailler au carreau, bavarder, prier
- assetar (s'): fr. asseoir (s')
- assolellar (s') : aconsomir, assomir, assopir
- assuausar: adocir, calmar, apasimar
- atanben: var. tanben
- atanpauc: tanpauc
- atapar, 'tapar: (a)gafar. 'tapar paur: prendre paur. atapa-qu'atanhe: a l'azard, fr. au petit bonheur, a vista de nas
- atapir: tapar
- atau: atal; de contunh, de la meteissa manièra
- atenar (s'): èsser preissat
- atemar (s'): s'obstinar
- atisar: fr. attiser, instiguer
- atissament: enervament
- atràs [atrà] : al delà, en darrièr. interj. metetz-vos de costat!
- atubar (lo fuòc) : alucar (lo fuòc)
- aturar (s'): aprochar (s'); arrestar aplantar (s') (tanben emplegats); apiejar
- au! : interj. òc !; davant lo nom de qualqu'un, per l'apelar
- aub, aube, bei: amb
- aubar: sause
- aubèrge m. : auberga
- aucèl de la mòrt: chòt
- aucèl de las polas: fr. épervier
- auçura: autura, elevación de terrenh
- aul: el
- aul: marrit, mal. "far d'aul far" : èsser pas de bon far
- aulan(h)a, auglana, aug(l)anha, aulana, aumanha ("emanha"): avelana (tanben s'i ditz)
- aulanheir, aulanier(a): avelanièr (tanben s'i ditz)
- aumalha: bovins (gròsses)
- aur [aw] : fr. or (metalh). loís o levís [leví] d’aur
- aura: aura, vent
- aurada: aurièira. fr. lisière d'un champ
- auranja: irange
- aure (Cantal): aubre
- aure (l') : la rèsta, quicòm mai. "Vòle acò e pas d'aure"
- aurisse: vent violent qu'anóncia l'auratge
- ausanier: bois (arbre)
- ausèl(h)?, augèl, ausel [uzí], auseu, auvèl(h) [usèr, usé, uwbèl, ewvé] : aucèl [ushèl] (tanben emplegat)
- auserau: fr. érable
- aussitost franc. [ossità] : còp-sec [kosé] (tanben emplegat)
- auvir, ausir, entendre
- aval [abal] : enbàs
- avalhant [abaillon]: pretenciós, arrogant
- avalisca: exclam. a la vista d'una causa qu'inspira lo darrier grad de repugnància
- avans: abans, avant
- avariciós, -osa [abarisiós]: avar, -a
- aveir: aver
- avena: civada
- aver m. espécia bovina
- aver char + vèrbe inf. : fr. coûter cher de + verbe inf.
- avèrs: ubac
- avèrti m., avèrtia f. costuma
- avertir: experimentar, conóisser; acostumar
- avigier: fr. alisier
- avisar: regardar, gaitar; escrutar; far atencion
- avitar: fixar amb una vitz, vissar
- avora, avòra (parlars del Santflorenc), alora [avora]: ara, aora
- babaròta: escarabat de cosina
- babau: bèstia imaginària per far paur als mainatges. Se sortisses lo babau te minjarà, "Se minges pas ta sopa lo babau vendrà; nom donat als insèctes
- bacha (o bascha se ven del gallés 'bascauda'): fr. baquet, auge
- bachàs (o baschàs se ven del gallés 'bascauda'): abeurador
- bachòla (o baschòla se ven del gallés 'bascauda'): panièr o semal per lo transpòrt de rasim durant las vendémias; sòrta de bac de fusta, de forma ovalària, amb doas ansas lateralas constituidas per un talon de branca laissat sus las dogas
- bacon: lard, codena de lard
- badar: dobrir; restar la boca dubèrta, estonat
- badat: dobèrt
- badinar: s'amusar
- badinatge: fr. plaisanterie
- badò: pèça del jòc d'escacs que se desplaça de galís
- bagatge: vestits; bagatges
- bajau: casuda
- bal: bal, dansa
- balai, balaja: fr. balais
- balar: dansar
- balastra: caçairòla
- baloard: fr. boulevard
- bandat, -ada: sadol, ebri
- banejar: fr. bruiner
- banhadura: fr. mouillure, état de ce qui est mouillé
- banhar: molhar (qualqu’un en li getant d'aiga)
- banhar (se "): far un banh
- banhat: fr. marécageux
- banhòla: banhadoira anciana amb de rodetas
- banqueta: trepador
- baraban (barrabam??) : filh de degun, boemian
- baralhar: s'agitar
- barbajau, èrba de talhadura : joubarbe
- barbòlha f. persona que parla indistintament; esperit confús e inconséquent, pauc senat; fig. enfanton
- barbotir : parlar doçament
- bard: fr. terre glaise
- bardar: salir
- bargassejar: fr. baragouiner
- barginhar, barguinhar: esitar; mercadejar, negociar lo prètz
- baril, barril? : bòssa, bossa, ansa (engenh de pesca)
- barjaca: fr. femme médisante
- barjar: bregar, concassar lo lin, lo cambe; parlar fòrça
- barlandatge: v. Varalh
- barquet: fr. baquet (à lessive)
- barracan [barracòn/boracan]: estòfa
- barrar: claure, enclaure un eiretatge, tampar, arrestar; claure un terrenh, un camp
- barrat, - ada adj: barriolat, -ada
- barrats/mèrles: bigarrats (gendarmes. Nom donat pel marescal Duroc als musicians de la garda urbana)
- barreirat: Darcar lo barreirat: passar una frontièra, cambiar de situacion, cambiar de camp, eventualament trair.
- barron: baston
- barta: fr. hotte
- bartòt: fr. punaise
- bas, -sa: pregond, -a
- bast [bas/bat]: fr. bât
- basta : se a Dieu plai (tanben emplegat)
- bastissa: immòble
- baston [basto]: fr. bâton
- bata: sòc d'un animal
- batal, batala: fr. pagaie
- batalejar: fr. pagayer
- batalhar: fr. discutir; déblatérer
- batejar [batedzà/batigià]: fr. baptiser
- batel: batèl
- batelar, baratelar: anar e venir amb bruch
- bavaira, baveira, bavareta, bavarèl: pèça del faudal masculin
- beal, be(s)au, beau: besal, rec: canal de derivacion qu'adutz l’aiga del riu al molin o que mena las aigas dels prats vèrs un rec
- bèc [bè] : fr. bec
- becar: 1. fr. becqueter, piquer avec le be.c 2. fr. sommeiller (sans jaire?)
- beçau: beç (tanben emplegat)
- bealar: cridar
- bedissa: sause
- bei: amb
- bèissa: fr. bêche
- belament: lentament, doçament
- belet: ancestre, bisaujòl; grandpaire (mèstre del maine); nom afectiu balhat a un pichon
- belèt: febrièr
- bèlh, a: bèl, a
- belhcòp: fòrça, plan
- belhida: semola
- belhir: bulhir, bolhir; fermentar
- belièra: V. beal
- belija, belha, buluga: beluga
- bèl-paire, bèla-maire: nuòu marit, nuòva esposa de la maire/del paire
- ben [bej/bion] : fr. bien adv
- bena: buc, rusc, bornat
- bena, bana: banasta pichona garnida de vime
- benabèl: fr. bel et bien
- benastrat: qu'a sòrt
- benlèu [belèu/bienlèu/beliau]
- bentot: tanben
- bequenar: rire (far bequenar)
- bericles: lunetas de vista
- berla: ataüc
- berbesin: formiga
- bernachon, bernaton: fr. roitelet
- bèrta, barta: fr. hotte ou panier en osier que les cultivateurs portent sur le dos, soit au moyen de bretelles passées sur le épaules, soit à l’aide de bras ou leviers en bois que les épaules supportent et que les mains retiennent.
- berzenar: bufar violentament del nas, boca barrada, durant un esforç o just après
- bessina de lop: fr. vesse-de-loup
- besonha, besunha ? : causa - besenhas (f. pl.) causas personalas, vestits
- bèstia: fr. sot
- bestiau m: fr. bétail
- bestium: animalum, ensemble dels animals
- Bèu sénher/senhina (f.), Biau/bel [bi] sénher/senhina (f.) : sénher! ; expression de commiseracion equivalenta a "pecaire" o "bona gent". Bon sénher! exclam.
- beta: còrda
- beure [bi(e)wre/biwri/bewre] : fr. boire
- beure: castor
- biaças pl. (perque a doas pòchas) : fr. besace
- bian : V. Bien
- bica: cabra
- bicar: baisar
- bicha: fr. grand pot de terre
- bichier, pechier: fr. cruche
- bichon: pòt
- biega: cròssa
- bien: plan, bèlcòp
- bigòra (viròla??) : fr. tarrière, outil de charron
- bienastrós: aürós, sortós
- bienvolença: bon voler, gràcia
- bima: vedèla jove, de dos ans (del latin bis)
- bisa, bissa?: vent del Nòrd, que bufa entre lo nòrd e l'èst. bisa nièra: vent fosc de la nèu (NO)
- bisaurada: fr. bourrasque
- biscar: èsser contrariat o vexat
- blacau (blacaud ?): fr. babillard
- bladre : fr. érable sycomore ou faux platane
- blai: beç
- blanche m. : corset (vestit). fr. corsage
- blasina: fr. bruine, pluie fine et brumeuse
- blat: cereal en general. Lo fr. blé: lo froment.
- blat negre: fr. sarrasin
- blat d'Espanha: fr. maïs
- blat, sega, segol: segla
- blauda [biawda, blòwda] : fr. blouse, sorte de vêtement, de tunique. Se dit quelquefois aussi d’une redingote à longues basques
- blesta: fr. écheveau de fil. v madaissa
- bleu, blèva: blau, blava
- blòc: en bloc: tot ensemble
- boada: transpòrt collectiu per ateladas de buòus; fr. corvée, assistance passagère, travail collectif et bénévole, pour donner un coup de main à charge de revanche. Es un vestigi dels trabalhs deguts et exigits al senhor de l'ancian regim. V. Boirada
- bòba: serpent, colòbra
- boc [bu/but], bocaud, bòchi : fr. bouc
- bòca: vièlha cabra
- bocar [ò] : potonar sus la boca
- bocha: labra, boca
- bochon: bistrò(t), bar
- bocin: un bocin: un pauc
- bocla: bocla de metalh
- bodiàs: romeguièra
- bodier: boièr (tanben emplegat). fr. bouvier
- boetar (vòutar) : fr. voûter, arquer
- bofet: tafanari (umoristic)
- bouetat (vòutat) : òme qu'a l’espinada arcada
- boga: fr. borne, limite
- boinar, bodinar: bornar, delimitar
- boira: fr. ensemble de bovins de trait
- boirada: transpòrt collectiu per ateladas de buòus; fr. corvée, travail collectif et bénévole, pour donner un coup de main à charge de revanche. Es un vestigi dels trabalhs deguts et exigits al senhor de l'ancian regim. V. Boada
- boirar: mesclar (se ditz tanben)
- boirar o borrar: metre en fagòts; emplir
- boirat: emplit
- boire: ventrut
- boirelat: V. Boirat
- boiron: fr. jeune apprenti bouvier
- boissaman: eissugaman
- boissar: eissugar. V. panar
- boisson de las penas: V. pena
- boissonada: fr. fourré de buissons
- boitós: ranc. fr boîteux
- bòja: saca de tela grossièra
- bola: V Boga
- bolet de la baga: fr. coulemelle
- bolha: garait (se ditz tanben)
- bolhat: fr. tache, flaque d'eau ou de couleur
- bolicar, bolijar?, bolejar? : bolegar
- bolija(r): estincela(r)
- bolla: bòla
- bòn: bon ('bon' davant vocala, bòn davant consonanta. Après lo nom, 'bon': 'un òme bòn, un bon òme'; de bòn pan)
- bonicon: esvèlt, polit
- boquet: saltarèla
- boqueton: fr. chevreau mâle
- borg: capdulh d’una comuna
- boriaire, -aira: borièr. fr. fermier
- borion: fr. bourgeon
- borlar: brutlar, bruslar
- borlet: fr. bourrelet qu'on met sur la tête des enfants qui commencent à marcher. Virar borlet: perdre lo cap
- bòrli: bòrlhe (tanben emplegat), òrb; fr. taon aveugle
- bòrna: fr borne, limite
- bornatat : fr. creux adj.
- bòrni d'un uelh: bòrni que n’a qu’un uèlh
- bornicada: fr. préjugé, aveuglement
- borras: étoupes
- borrassa: fr. lange en laine dont on enveloppe les enfants nouveau-nés. En pl. : ensemble des langes qui servent à emmaillotter un enfant
- borrasson: joguèt de pelucha
- borré (grafia? cf. leng. burèl?) m: vèsta
- borret: taure; adj. molsós
- borreta: vaca jove (1 an)
- borsalhièr?: fr. bourrassier
- botassa: fr. mare
- botaròt: fr. champignon
- botelha: vessiga; botelha
- botelhièr: fr. aide-de-camp du vacher
- bòtja: v. bòja
- botre: botar, metre (tanben emplegats)
- bourrar: renonciar, non pas capitar
- bragas, brajas f plur: fr. culottes (vièlh parlar de comunas ruralas; Lo parlar modèrne de las vilas de Pleus, Mauriac e Salèrn se se ditz culòtaalotos)
- bragas, braias f plur: pantalon. pausar braias: anar de ventre
- braietas f plur: fr. petite culotte
- brajon (de banh) : eslip (de banh)
- branda: fr. grande bruyère
- brandar: tuar; bramar (fr. braire); cremar amb una flama viva, ardenta
- brandir: fr. agiter, branler, secouer
- brau: fr. taureau, étalon
- breçòu, breçau: breç (tanben emplegat)
- bregalhat, brigalhat: fr. bariolé, peint de diverses couleurs
- bregira, braceira?? : segla
- bren, remol, cru (Salèrn, Mauriac), bes? [besh] (Riom) : fr. son, résidu de la farine
- brenar, renar: fr. bruit dut cochon quand il trempe son groin dans l’eau ou dans tout autre liquide
- brénia/breba: bren (mèrda)
- brenle, brinle: fr. branle, danse dans laquelle les figurants se tiennent par la main, forment un cercle et parcourent successivement tous les
points de la circonférence
- bresar, brisar: fr. émietter du pain, briser avec effort
- bresilhar: fr. gazouiller
- briòla m.: obrièr maladrech, pauc dotat
- bricolar/gigonar/barginhar: trantalhar, barguinhar, esitar, tergiversar
- brifar: manjar bèlcòp
- bringa: femna mal bastida, una evaporada, una filha nauta e desguindada que fa pas que saltilhar e gambadar
- briular, briugar?? [briwgà/briewgà] : "bourdonnement grave que le taureau fait entendre lorsqu’il marche fièrement à la tête de la vacherie ou gratte du pied la terre ; il est remarquable que les animaux ne font plus entendre cette espèce de bourdonnement après la castration ; 'briugar, brandelar, branlar, barlocar': beugler le taureau. Le beuglement ordinaire des bœufs, des vaches et des veaux se nomme 'bramar' ; ces animaux ont, en outre, un troisième cri, que nos montagnards appellent 'deigueilar', qui commence par un son prolongé, très aigu, et se termine par un ton grave, c’est un cri d’alarme qui annonce la présence du loup." (Alan Broc)
- broa: limit (d'un camp). Broa delh ciau (o asuelh): orizont, asuèlh
- bròc [bro(k)] : vas en tèrra, pròpri a contenir d'aiga; fr. cruche.
- bròca: branca
- brocantar: fr. brocanter
- broet: bròu, bolhon
- brossa: fr. bruyère; fusta/lenha menuda, brancam
- brostar: fr. broûter
- bruèia, bruelha: fr. fâne, pousse, feuilles (d'ortolalha)
- bruelha, bruèia: fr. fâne, pousse, feuilles (d'ortolalha)
- bruga: fr. bruyère
- brugir: murmurar, fr. bourdonner (un riu)
- brulhar: brutlar
- bruma, brumatge fr. brouillard
- brut: bruch, rumor, novèla
- bu: amb
- budel: budèl. budel cuolat [kiogat]: fr. le rectum
- bueu (plur. [biaws/büe/bë/bü/bes]): buòu
- bufa: bofa (còp)
- bufar: bofar
- bufet: fr. soufflet, instrument servant à produire du vent
- buïja, buja, boja: pradèl (bas e umid), pasquièr, situat sovent prèp de la maison, inculte ont gaireben sempre l'èrba a creissit naturalament. Ancianament designava la bosiga fr. jachère
- buja: fr. cruche
- bujada, bugada (forma orlhaguesa montada en Cantalés): bugada
- buquet: V. Boquet
- burla: tempesta de nèu
- burlar: faire una tempesta de nèu; brutlar
- busac, busal, busau: fr. milan; anc. busa. V. gusa
- but: but, pont que se visa
- butit: testut
- cabèga: cavèca
- cabornat : fr. creux adj.
- caca: notz ("noix sans brou" infantil)
- cacalh: bonbon; pl. renhons
- cacaloneir: rugbyman
- cacau: uòu
- cachar: quichar
- cachon: avelana; nogalh
- cacorla, cocorda, cocorla, cogorla, cog, coina: cogorda, coja (tanben emplegat), cuja, tuca
- cafinhotar (se) fr. se blottir dans un petit coin, se rencogner dans un petit espace
- caia: truèja
- çai adv. fins
- çai enrèire: recentament
- caire: canton. fr. coin de l'âtre
- çais: aquí
- caion: porc (Velai)
- calada: senda rapida; senda dins la nèu
- calcinar (se): se far de socit
- camba-gròs (sud del Cantau): fr. champignon
- cambavirar: regirar, fr. bouleverser, surprendre
- cambeta: fr. tige (de planta)
- campaneta: fr. campanule (flor)
- campejar [kampisià/kampegià] : perseguir, se lançar a la perseguida
- campejada [kampisiado/kampegiado] (partir a la "): perseguir, se lançar a la perseguida, esp. anar un gos darrièr un gat
- campís: espiègle, indocile, rétif
- canabau: carbe
- cancheta: fr. petit seau en métal
- canèla, chanèla, dosilh [dugi] : fr. robinet
- cantèl: fr. chanteau (de pain)
- canulant: enujós, emmerdant.
- canular: fr. ennuyer, emmerder
- canon: veire de vin
- cap [ka]: tèsta f, cap m
- capbàs: fr. descente
- capetar: fr. descendre, (anar a un luòc)
- capolar: fr. hacher
- caponar (se): se dissimular
- carcin: abitant del Carcin; vaslet de bòrda logat per las fenasons
- carcular: pensar, somjar
- cardalhau: topinambor
- carnada : carn de vaca salada
- carrar (se) : se plaire, s'amusar
- carrin: pòrc
- caròta: beta-rave
- carrat : fr. carré d'habitation, dans un ensemble de bâtiments agricoles
- cartofla : patata (Bas Auvèrnhe)
- casabèc: fr. chemisier, corsage
- casar (se): maridar (se)
- casca-lumaç: cagaròl
- cascavel: cadun dels torns qu'òm fa en restant suls pès e las mans sans que lo còrs tòque lo sòl; [karkavé] fr. grelot
- cascavelar: avançar fasent cascavels
- casiau: pèça de vinha
- caston : fr. bergerie
- cat (Carladès), chat : cat
- catar: amagar, escondre, abrigar, cobrir
- catonar: careçar, amanhagar
- caula: graula
- caura: v. còure (avelanièr)
- causa (per " que): per çò que, perque
- celèira, cereira [sareida?, sardeira], cerèisa, ceriesa: cerièra
- celerier, cereis, cereir, cerier, ceredier: cerièr
- cenelhier: fr. aubépine
- censa f. : fr. bail, contrat
- cerv: cèrvi
- cesta, ceston: panier (s'i ditz tanben)
- cestús?? : país, luòc dont venèm
- chabeç: fr. traversin
- chabra (Velai) : saltarèla
- chab(d)elièra: riban de fil
- chabidar: s'assopir, somnolar
- chadeira, chaseira, cheira: cadièra (tanben emplegat)
- chadeira: cadena (tanben emplegat)
- chadenàs: cadena gròssa per traire los arbres del bòsc
- chala(da): passatge, camin desgatjat de nèu; traça dins la nèu
- chald, chaud: caud
- chalm, chauma: planèl esteril
- chambalià, chambaliá? (chambaliga), chambalha: cambaliga, garrotièra. fr. jarretière
- chambre (de mar o de riu) : cranc
- chamin de pè: viòl (tanben emplegat)
- chaminon: viòl de pè
- chamjar: cambiar
- champanhon: campanhòl
- chambe, charbe/cherbe/cherba, cambi, canabau, chanebe, chandre, chandra f. : cambe, carbe
- chambon: cambajon
- chamèis: suja
- champeirar: seguir, caminar sus la traça de qualqu'un
- chanau f. : fr. cheneau, gotièra de zinc au bòrd del teit (mas: 'canal' m. fossat d'escolament)
- chancèl: ataüt
- chandela, chandeala: chandela; gratacèl
- changre: cancre
- chanit, -ida: fr. moisi; sòl de mal trabalhar; acerb, aspre
- chantel: cotèl
- chap-coissin: cabeç (fr. traversin)
- chap-leit : fr. bois de lit
- chapusar: fr. charpenter, débiter le bois à la hache
- charba: ansa
- chardas (las ) : velhadas durant las qualas se cardava
- Charenda f.: Nadal m
- charent, -a: que demanda un prètz tròp elevat
- charga: carga (tanben emplegat)
- chargar: cargar (tanben emplegat)
- charrau: camin d'espleitacion
- charreira, charrèira, carrieira: espaci entre doas bòrdas, mena de rua
- charvalhar (Riòm) : fr. patouiller, manier salement, détériorer
- chas: a cò de
- chasau: maison arrueinada, fr. chaumière
- chaschòu: crani, tèsta entièra
- chasque inv. : cada
- chassanh: garric
- chasso (chasson ?) : roire
- chastèlh (plur. chastèlhs/chastiaus) : castèl
- chastra: buc, bornat
- chatau: cabal
- chat-foin: putòi, catpudre
- chaubre, chaure: caber, cabir
- chauchar: caucar. fr. presser, fouler
- chauçada: barratge
- chaucida, chaucit: cardon
- chauçura (Bassa Auvernha): fr. chaussure
- chaudre: caler (se ditz tanben); caber, cabir
- chaul: caul, caulet. fr. chou
- chaul-raba: fr. chou-rave
- chaumesir: fr. moisir
- chaumesit, -ida: fr. moisi, -e
- chavalh [chaba] : caval
- chavanhòu, javanhòu: fr. hibou, chat-huant, grand duc ou petit duc
- cheir, chèir, chier, cher : gròs rocàs; clapàs; endrech o país rocalhós, fr. éboulis, amoncellement de pierres
- cheira: colada volcanica d'escòrias
- cheiron, cairon: petit molon de pèiras
- cheiràs: clapàs
- chèrchapaís: vagabond
- chiar (per evolucion: chagar>chaiar>cheiar>chiar): cagar (tanben emplegat)
- chibòta: cabana (de pèiras)
- chin-tais: tais
- chindra: címec, cinze, cinza
- chuchutar: murmurar
- chuta: chòta (ausèl)
- ceal, ceau ([shaw] Mauriac, Sant Flor, Lo Puèi), cèu ([shèu] Salèrn), cièu franc. (Orlhac): cèl (forma que comença en Mende)
- cinglar: foetar
- cintura delh Bòn Dieu: arcolan, arcan (tanben emplegat)
- cireir: cerièr
- cist: cistre (pèira)
- civèira: fr. brouette
- clamion: apèl, aclamacion
- clan: coratge; eslanç, vam. se donar clan
- clanca: fr. commère
- clancar: fr. commérer, de bavarder en toute occasion
- clapeiràs: clapàs
- clenchar (se): fr. se pencher
- clergue: clergon clerjon. fr. enfant de coeur
- clujada: teit de fen
- coada, còada?: acès, cubèrt, angar fr. appentis. Fig. Se botar a la coada
- coarro, coarre: proprietari, patron
- coca: noga, notz; patata (Mauriac, Salèrn...)
- cochara f. : culhièr m.
- coche: pòrc
- cocuda: fr. primevère
- cocut: fr. jonquille
- coeire/còire: coire (vèrb); fr. marmite
- cofal: cofat. fr. gifle
- cogorla: fr. citrouille
- coige m., coija? f. : jaciment (minièr)
- coijar (se), s'anar coejar [kuetzà/kuedjà] : cochar (se)
- coita: fr. hate f, presse f
- còl [kwòl] : fr. cou
- còle: col (de montanha)
- colenha: conolha, filosa
- coleira: còla; passatge estreit entre doas còlas
- colh: fr. cou
- colièra: penda, còla
- comador: angar, cubèrt
- comencar: començar
- companatge: lach, burre, formatge e tot produch lactic
- compassar: despassar:
- conòlhada: conolha
- conflabueu: salamandra
- congeira, conheira, congènha?: congèsta
- conhar (ò): fr. pousser
- cònse: fr. conseiller municipal. primier cònse: fr. maire, ostau del cònse: fr. mairie
- consire [kushire] : crebador. fr. crève-coeur
- cònte [kwònte]: conte
- còntia: discussion, disputa
- contiar : fr. se chamailler, se disputer, amicalement, se taquiner.
- continent: immediatament
- còntranòvie: fr. garçon d’honneur
- convisar : discutir
- còp [kòp/kòt] (plur. [kòts])
- còp d'alhís: fr. coup de feu, enthousiasme
- corcheira: corsièra
- cordelièra : còrda, cadena o boton per sonar lo monde a la porta
- còrdre (/se): rentrar a l'ostal
- corniòla: fr. gosier
- corrau: fr. haras
- corriada: fr. liseron
- corsa: corsièra (tanben emplegat)
- cossí [kesí/kosí]: coma (interr. e non interr.)
- cortiau: carrièra bòrnia; cort (ensems dels enclauses orticòlas)
- cos: agrafuèlh (tanben emplegat)
- cossirar: sospirar
- cossirós, -osa: inquiet, - a
- costat (al " de) : a costat de
- costat de neu: oèst
- còtla: mongeta (verda)
- còuclhe m. nogalh, clòsc (de fruch)
- còure m. avelanièr
- crebalhas f. pl. : fr. semailles (crebir = cubrir, cobrir)
- crebir : cobrir, cubrir
- cremason: brutladura
- cremeson (aver de): aver enveja fòrça
- creme m. : fr. crainte
- crenhar: crénher
- crespar: fr. crisser
- crestar (se): dreçar (se)
- crida (creda? [crida]): cicatriça
- cròi: mauvàs, marrit
- crossar/corsar: breçar (latin tardiu *crontiare)
- crossarèla: breçairòla
- crosset: breç
- crèu: nogalh
- cròmpa: crompa
- cròç: breç
- cruesar (francisme?) : cavar o clavar (los dos emplegats)
- crubir: fr. semer et herser
- cruca: dessús de la testa, testa
- cubèrt [tyubè]: teit
- cubrir: cobrir; semenar
- cuèire v: còire
- cuèissa (far ") : faire place (sur un siège), se pousser un peu
- cueu, cuu [tchoo] [kiw], cuòl: cul
- cuja (en "): fr. a falta de; en luòc de
- cujon: molon
- culhir
- cunh: recanton
- cunhar: fr. fosir
- curalhèir: pilòt de pèiras
- cusina: cozina
- cusinar: cozinar
- cute, cut: grapaud cantaire
- dalainèir: prunièr
- damaisèla: libellula
- dant-ci (que) : abans (que)
- daprès adv: après
- darcar: Darcar lo barreirat: passar una frontièra, cambiar de situacion, cambiar de camp, eventualament trair.
- daret: aret (tanben emplegat)
- darna: fr. teigne (insècte)
- darreir/darrier, darrèira adv. darrièr
- darreiriá, darrieria, dabòria: autom
- darú (grafia??) : testut
- dauna: cauna
- daururas: joièls
- davans, davant (que) : abans, avant
- davant n. : faciada
- davantièr: faudau, davantal
- davisar: apercebre
- dedalièira: fr. digitale (flor)
- decebança: decepcion
- defèci: vergonha
- defròcas: vestits
- degosina : fr. farce (blague)
- deigalar: regalar
- delh: del
- dembe, dambe: ambe
- dengun: degun
- desacatar: descobrir
- desaprimatge: accion de manjar, far brostar la primièra èrba al primtemps
- desaveni, desavénia ? - desavenhe, desavenha: desagradable, desplasent
- desbrenar: levar lo bren, lo brutitge; desgatjar qualqu'un d'un marrit afar
- descatar: descobrir
- descompassar: despassar
- descotir: se desbrolhar
- desempuei: puèi
- desfeci: desgost
- desfiular: dessadolar
- desfortuna: fr. malchance
- desjunar [deyjunà] : dinnar
- deslurat, -ada: fr. déniaisé(e), résolu(e)
- desnut, -uda: nut, -uda
- despachar (se) : afanar (s')
- desparar (se) : se coitar, se brandar
- despartir: partejar; dividir
- despertin [desparti] : espertin
- despiech (en ) siá... : maudich siá...
- desrancar : arrancar, dostar quicòm en o topar
- desrason: fr. sottise (qu'on fait)
- desrochar, desroca: abatre, demolir
- dessobre: dessús
- dessotz: dejós
- destrame, detrame ? fr. recapte, solharda, trastero (lieu, chambre où l'on dépose tous les objets qui ne font qu'embarrasser et encombrer les appartements, tels que les malles, les caisses, les meubles hors d'usage, etc)
- destrech, destreit ("distrecht"): estrech, estreit
- desvelhar (se) : revelhar (se)
- deval(s) : devèrs lo(s)
- devertir: divertir
- desvuedoira [divedujro/devudajre/devedujro], esvoeidas f plur: debanadoira. fr. dévidoir
- dià de dià! : diable!
- dijuòus (Cantal): dijòus. Dijòus Folhat: Ascension
- dimergue: dimenge
- dinc: dins (tanben emplegat)
- dissandes (de */'die 'sambati/): dissabte (de */'die 'sabat-i/)
- drulhier: rove
- diumenja f., dimenche, dimergue : dimenge
- doblar (se) : redreçar (se)
- doblon: taure de dos ans
- domaine: domèni
- domde: domdat
- domentre: dementre, mentre
- dòna(-i) ! : fr. frappe !
- doncar: penecar (penechar)
- dorna: ferrat de metalh
- dos m., duas fr.: dos, doas
- dostar: ostar, tirar
- dòure (/se), aver mau : dòlre, aver mal
- draulha: percha
- dreçador: bufet (mòble)
- dreciera, dreiceira: corsièra (corseira), acorchièra
- dreit (alh de): fàcia (en de)
- dreit adv. : plan, bèlcòp. dreit content : encantat
- drinlha: druèlha, aliga. fr. alise
- drolhat: trempe
- drulhièr: fr. alisier
- duc m, dugo m: chòt (grand hibou)
- duganèla: fr. chat-huant, grand duc ou petit duc
- durbir: dobrir
- eicalaci: regalèssia
- einuege: enutjat
- eiressil: api
- eissagar: fr. lessiver
- eissag/eissai: assag (tanben emplegat)
- eissaiar: assajar, ensajar
- eissit: moment qu’un païsan boriaire quita sa bòria a la fin de la logada
- eissiga: estimar lo chatau viu e mòrt, establir l’estat dels luòcs fach per un boriaire que part, o per lo que dintra
- eissolelhar (s'): fr. suer sous le soleil, se bronzer au soleil, prendre un coup de soleil
- eissuar, eissunhar: eissugar
- eissublar: doblidar (tanben emplegat)
- elh: en lo
- e(s?)lienar: fr. glisser (gasc. eslencar. cat. esllenegar)
- els: en los
- el/ela: el. V. G-el
- emanha: avellana V. aulan(h)a
- embaiard: civièra per desplaçar lo pòrc mòrt
- embeurar [embiwrà] : puslèu per un terrenh. V. Ongir
- emboconar, embocanar: pudir
- embofat, embufat: un pauc excitat o empebrinat
- embonhilh [ambunhi] : embonilh
- embrenar (/s'): encombrar, embarrassar, emmerdar (/s'); fig. embarrassar (/s')
- embrolh: fr. embrouille; imbroglio
- empaitar: empachar (tanben emplegat)
- empatolhar (s'): fr. s'embabioler
- empatinar, empatenar? : apressar
- enançament: progression
- enançar: fr. prôner
- ençai (d'avora/d'aquesta ora ) : d'ara enlai
- enchiprar (s') : s'empebrinar
- enchiprós -osa: querellaire
- enclausa: resclausa (d'aiga)
- enclum: enclutge
- encre,-a: nerviós, - osa
- endarrier (Velai) : autom
- endejunar: desdejunar
- endeluòc [endelio], endiluòc: enluòc
- endular: fr. hurler
- endurar: suportar
- endurmir: endormir
- enfenar?? [infinà]: enfectar, envasir. fr. infecter, envahir
- enfle, a: enflat, -ada
- enfonilh, enfonhilh, embossaire ??/embochaire ?? [embusajre], embotador : embut
- engaunhar: fr. tourner en dérision
- enginar: preparar
- engraissada: pan burrat
- engravadissa: avortament epizootic (vachas)
- engravissa: escaravissa
- engrisòla: fr. lézard gris
- enguetar: agachar (tanben emplegat)
- enlai (d'ara " : d'ara en davant)
- ènna (Orlhagués): èdra (gallés 'èdenno')
- ennarts : fr. échafaudages
- ennejar: negar
- enojar, enòujar, enhorar [inhura], enueiar : fr. ennuyer
- en que siam (mai): en quicòm/endacòm (mai) (tanben emplegat)
- enrufar (s'): s'irritar
- ensalada: fr. salade
- ensenhaire, a: ensenhant
- entau: atal
- entautar (s'): enfangar (s')
- enténher: pas poder s'enténher de: pas poder s'empachar, se retenir de
- enterralhar: fr. butter (per. ex. les pommes de terre)
- entitainar, entetinar: obsedir
- entremèi: entremièg
- entreprés (demorar): demorar sens res far a se pausar de questions
- entretendre: entreténer
- entrò a: fins a, dusca a
- envertolhar: recurbir, entornar, enrotlar, envolopar
- ès/dès: v. Vèrs
- esbaujas: bofet de farga
- esborfit: amolit, fr. ramolli
- esbrajas: pantalon
- escabiosa: fr. scabieuse (flor)
- escainar, escaisnar: sobrenommar
- escantir
- escargòu: cagaròl, cagaraula
- escartar (la farda) : estendre los vestements
- escarteirar: fr. écarteler
- escatrar: galaupar
- escaufar (s'): fr. réchauffer
- escavartar v. esparpalhar, micalhar; s'escavartar: s'escartae, s'aluenhar
- eschalatges? eschaladiers? : degràs d'un escalier
- eschampelar: esparpalhar
- eschamplai/eschamplat? (èsser ") : fr. ailleurs, un peu paumé, bizarre
- eschandre v. rescalfar
- eschantir: escantir (tanben emplegat)
- escharpilhar: fr. effilocher, carder
- escharvalhar: fr. abimer
- eschaucir: causir
- eschaudre: fr. sevrer; détourner (l'eau d'un moulin)
- eschavanelh: v. chavanhòu
- eschilla: esquilla (fr. sonnailles)
- esclairon: aparicion luminosa e imprecisa qu'espauruga
- esclaraire: fr. éclaireur
- escofina: fr. scie égoïne
- escoga: escoba
- escolèir: regent, mestre d'escòla
- escorcir: acortar (far plus cort)
- escorgar: escorjar
- escòt: fr. brin (p. ex. de genêt)
- escoutar: escotar (e 'ausir' en nombroses parlars)
- escrancar: crebar, agotar fisicament
- escuròu: esquiròl
- esfolerat: enrabiat
- esfòrç de temps: auratge
- esgiau: esglai
- esglage, englage: esglai, esfrai
- esfurinat: fr. effarouché
- esglaiar: esglasiar
- eslaiat: fatigat
- esliucejar: far d'eslhauces
- eslonjar: alongar
- esluenhar: alonhar
- esluiç/esluicida/esliuç/esliuça/espernhada/esparnida: eslhauç
- esmaiar: inquietar, estonar
- espantar: estonar. fr. étonner
- esparnida: fr. éclair
- esparrabingar (s'): fr. se déhancher en marchant
- espatlar: demolir, desmantelar
- espauresit (Nòrd d'Auvèrnhe), espauresat (Varena de la Dòra) : paurugat (Sud d'Auvèrnhe)
- espeçar: trincar
- espeitar [espiytà] : esperar (atendre)
- espelhar: estrifar fr. déchirer
- espepidar: espepissar, agachar quicòm amb atencion
- espertin, despertin: collacion del miègjorn, e per extension del tantòst
- espertinar/s'espertinar: dejunar, far collacion
- espetament (volcanica) : erupcion (volcanica)
- espiauna: espingla
- espicea: fr. épicéa
- espingar: saltar, gambadar
- espiujar: fr. éplucher
- espòr: clauson
- esquitlhar: lisar
- essira: nèu; vent NO d'ivèrn portaire de nèu (dins las regions que dison "la nèu" lo vèrbe 'essirar' tracha del vent, dins la region que ditz "la neja" es la quita nèu e s'i ditz "la sira", emai s'es una nevada calma)
- essirar: nevar; far de vent NO d'ivèrn
- estadís: fr. rassis
- estafeta: fr. éclaireur
- estalambor: baston de boièr
- estam, estain: estanh (metal)
- estament: situacion
- estampa: tampa (fr. vanne de l'étang)
- estampanit, ida: estabosit, espantat
- estau: maison (mas en auvernhat septentional: sala granda mal tenguda, cafarnaom)
- estauja: estauvi
- estausin: avant-teit, bordura del teit, esgot del teit
- estavanir (s') : fr. s'évanouir
- esteala, estièl, estèla: estela
- estendilhièr: fr. goutte d'un bord de toit sans chéneaux, point de chute de l'eau d'un toit
- esterlusir, esturlesir
- estisoira(s) : cisèus
- estolha: estobla, fr. chaume
- estornir, estronir: esternudar
- estrada: rota granda
- estranhe: estranh
- èstre: balcon, bescaume
- estrebons: fr. soudaines rafales de vent glacé
- estrelhar (se faire): infligir una correccion, fr. dérouiller
- estruge m. : ortiga, estrigol
- (es?)trumèl: cavilha (dels umans)
- eu: el
- esvetlar [esvenlar] (s'): s'ajaçar, s'espatar
- esvoeidas f plur: debanadoira. fr. dévidoir
- fableta: fr. comptine
- fachineira, fada : bruèissa
- fadard [fadar], fadarda/fadassa? : fat, nesci
- faina: fagina; fr. faine
- faja: fr. faine
- fajòla: faiòl
- faler: caler
- faganàs: pudor f. (marrida olor)
- farinada: matafam fr. espèce de galette frite au beurre ou à l'huile, que l'on fait dans le ménage
- fargeira, faugeira? : falguièra
- farina (far) : esmenudar
- fauc [fuòc] : fau (vèrbe Faire)
- fauda: rauba, farda
- faudau [fujau] : davantau
- fava: fr. haricot
- fedon: fr. poulin
- feneirar: fr. faire les foins
- ferrat: ferrat de metalh
- fèstre: fr. faite
- feure, fiaure: febre
- feureir, fiaureir: febrièr
- fiardar: anar regde
- ficre! eufem. fotre
- fieirau: fieiral
- figòt (fuegòt): fogar, fogat
- filhat, ada, filhastre, - a? : gendre, nòra (tanben emplegat)
- filheta muda: eco, resson
- flajolet: fr. flageolet (instrument de musica)
- flaunha: fr. rhume de cerveau
- Flors (Las): Las Cendras
- florejar: fr. froler, effleurer
- flusta: "frossa" (paur). fr. frousse
- flustós: pauruc
- foaire, foaissar: foire, fòser, trabalhar la vinha amb lo feçon (fr. binette)
- fogeir: foguièr
- fojaçon: fogaça; espècia de pastisseria d'ordinari forma d'X, facha de farina, d'uòus, de sal e de laitatge
- fojada: fr. feu de broussailles
- fòlh: fòl, enrabiat
- folhar: fr. reverdir
- fònt: font
- foquet: banqueta
- forest (arcaïsme): bòsc
- foreston: gàrdia, agent forestal
- formatge [furmadze]
- fornelar: far una tempesta de nèu
- fòrre [fuòjre] : fr. paillasse
- fotimassar: fr. taquiner, tracasser, ravauder
- fotrau: fr. imbécile
- frau: fr. terre inculte, lande, mauvaise terre
- fraunhós: fr. barbouillé
- freid: freg
- fresa: fr. framboise
- freschum: carn (fresca)
- fresilhar: fr. chifonner
- fretas: fr. sabots de frein sur une charrette, dits aussi 'la mecanica'
- froment: fr. blé
- frostir:
- frostit:
- fum: perfum, fumet, atmosfèra
- fums: fr. brouillard
- fumareir, fomarèir: femièr
- fumeira: fum
- fuòc [fiot/fiot]
- furmic: formiga
- fustarèl: canoa, batelet emplegat sus l'Aleir
- gabion: vagonet de mina
- gag [gat] : fr. geai
- gala(m)pian, -ana: fr. gamin, -ine
- galar (se) : amusar (s')
- galatge, galatjon: joguèt
- galòia f: fr. imbécile
- gandir (se): marchar cap a quicòm
- ganta: narcís blanc
- gantèira: senda, camin
- gaspa: fr. babeurre
- garba, gèrba: fr. gerbe
- garbèira: fr. meule de paille
- gardejar v. mirar
- gargès: imbecil
- garla, jarla: fr. grand vase pour le lait
- ga(r)landatge, garandage ft. cloison, ordinairement en briques, au moyen de laquelle on sépare les différentes pièces ou chambres d'un appartement
- garlon, jarlon: ferrat de fusta per móuser
- garnassa: la òc plantat de resinoses
- garre, garri: mascle ardent; gat (nom afectiu) (tanben 'garri' es lo rat)
- garron: gat (nom afectiu)
- gasar: caminar en s'enfonzant dins l'aigua, la nèu, la fanga...
- gasta??, gaste?? : pese
- gat (prononciacion de 'gag') : fr. geai
- gata: mongeta vèrda; fr. gousse des légumes; pois
- gatges: mòbles, vaissèls (fr. vaisseaux)
- gaudòt: fr. petit malin. escais de las gents d'Orlhac
- gaudre m.: torrent
- gauma, gome: fr. goître
- gaunha: gauta; per ext. boca
- gavinet: cotèlh
- gavo: cròs, gaste, en parlant d'un fruch, principalament per las castanhas
- g-el, -a (plur. g-elses, -as, g-eusses, -as, i-eusses, -as) [ge' se/ge' si/ge 'shi/i' she?/jë' ses?jew' ses?] : el, -a; els, -elas. fr. lui, elle; eux, elles
- gelibre: gibre
- gema [gema/gima] : escuma; crema (en particular del lach)
- gendarma (gendarmE?): areng secat
- genest: genesta
- gente, gèntie: polit. franc gèntie, dreit polit: tras que polit
- gèrba, garba: fr. gerbe
- gemorejada (DJIMOUREDSADA): fr. giboulée
- gemorejar (DJIMOUREDSAR): fr. faire des giboulées
- getar: alargar (lo bestial)
- giaunada: gemiment, planh
- ginèst, genest: ginèsta
- gibar: far una bòssa
- giraudet: fr. casaque de toile (des bourgeois)
- gironda: ironda
- girveir: genièr
- gitar: fr. neiger dru
- glèisia: glèisa. fr. église
- glissar: fr. glisser
- glorieta: gloriette, petite chambre, fournil
- gojard : fr. goujat, aide-maçon et le manœuvre en général
- gola fr. gorge resserrée entre des montagne
- golada: ribòta (s'i emplèga tanben)
- golhòt: fr. goujon
- gonfle, a: enflat, -ada
- gòça (gòrça?) : fr. haie arborée
- goja: cogorla (tanben emplegat)
- gòrdia: vigor
- gorgon: cusson (tanben emplegat)
- gòrgue: tuf (puzzolana)
- gòrja: boca
- gorjada: tanben 'menjadeta frugala'
- gornilha: granhòta, granhola
- gorrièra: eleganta
- gorrin: vaquièr; camisòt
- gostar: dinnar
- gòt a gòt (anar ") : gota a gota, degotar
- graissa doça: sagin
- gralh: còrb
- gran [gro] adv. : brica, ges (tanben emplegat)
- grana, grona: rasim
- granauda: granhòta, graolha
- granolha: granhòta, graolha
- grapats : pèiras e bordilhas que demòran après un trabalh de construccion, de demoliment
- grapiunar: gratar, folhar
- graumilhar (se) : se trigossar, arpatejar, se remudar coma se quicòm vos prusia
- graupir: sasir
- gravena: sabla, grava
- grèu, -èva: lourd; grave
- greule, griole: rat campanhòl
- grevança: regret
- grevar: regretar. Me'n grèva: regreti
- grinzeleir: fr. groseillier
- grolhon: pòrc (pichon)
- gromel: fr. écheveau
- gronzeleir: groseiller?
- grovar: covar
- guel, -a, guelses/i-eusses, -as. V. G-el
- guenchir, guinchir ? fr. détourner, incliner, pencher, aller de côté, esquiver, se détourner
- guechit: fatigat
- guenilhas: sòrtas de bunhas del costat de Tièrn
- guèrlhe, guèrli: fr. qui louche
- guièra: vaissa (tanben emplegat)
- guinhar: mostrar del det
- gulha : fr. mur pignon
- gusa: fr. buse; anc. busac, busal, busau
- iable: diable (diablei a Riom)
- iera: ièra, èdra. fr. lierre
- ivern: nèu
- ivernar: nevar
- jabiòla: gàbia per los poletons
- jaca: vèsta
- jadeu: fr. jatte, vaisseau rond et sans anses?
- jagossar : fr. peiner, avoir du mal.
- jai: gai (auseu)
- jaire: s'anar j.
- jalhon: polet
- jamba: camba (tanben emplegat)
- jambilhon: gambajon
- jambre: v. Chambre
- japar: fr. jaser, faire des commérages
- japaire: commère
- jaquí: vejaquí (tanben emplegat)
- jardinatge: ortalha (legums produsits a l'òrt)
- jarric: rove
- jaspi: fr. aspic
- jau/jalh, jalhard: gal
- javanhòu: chòt
- javílha: cavilha; fr. cheville. javilha folada : entorse à la cheville
- joana: jonquille
- joièl: fr. bijou
- joielier: fr. bijoutier
- jòine [juòjne], joine : jove
- joncha: fr. andain
- jonh? jont? : jo de buòus
- jonht: jonch
- jontura: bestials de laurar
- jòune, a, jòine, a: joine, a, jove, a (los tres s'i dison)
- jòus: v. Dijuòus
- junc: jonc
- junhant, a: prèp, a, limitròf, a
- juòc [gio] : jòc
- jurar: rembolar
- lai: i (locatiu)
- lai: fr. souci
- laiat: fatigat
- laïns, lais adj ailà, alai
- laissa: alluvions
- lanhar (se): aver de lagui, se demandar se qualqu'un va plan o non
- lat de l'entrant: oèst
- lauras: labras, pòts
- lavanhar: fr. flatter, cajòler, caresser
- lechon : gormand (gromand s'i emplega tanben)
- leja: fr. luja
- l-èsser: èsser
- levada: barratge. de levada: fr. d'emblée
- levita: vèsta. fr. lévite
- li: i (locatiu)
- liada: meitat de jorn. La liada delh matin (=lo matin), la darrèira liada (=après-miegjorn)
- lianh: aval. fr là-bas
- limon: fr. madrier
- lisèrt, lusèrt: lusèrp
- lissar: fr. glisser
- lista: fr. Bande de terre; champ plus long que large (del latin lista, bordura)
- liuçjada ([lustsada] grafia?) : eslhauç
- liuçjar ([lustsa] grafia?) : far d'eslhauces
- liurar: voidar
- loca: groselhièr (tanben emplegat)
- loda: fang
- lòng, lònja: long, longa, lòng, lònga
- lònh: luènh (tanben emplegat), luònh
- lòssa: cace
- luenta (la) : lo lonhdan
- lum: calelh d'òli de quatre o cinc becs
- lunar: far de luna
- luneira: clar de luna
- luns: diluns
- lura f. : animal gròs; fug-l'òbra, coard, paucval
- lusèrt, lisèrt: lusèrp
- madament : parièrament
- madèble: malaudiu
- madiera : brancas de sause
- mèstre [méstre] : mèstre (forma mai emplegada)
- maestre [maytre] [muytre] : mèstre
- mai: tanben
- mag, maid, mast: mastra, maestra, mats, mèid, mèi, mei. fr. pétrin
- mai, malh: pibol
- mainatja-te!, mainatjatz-vos! : Tenètz-vos fièrs (formula d'adieu)
- maite. tantes maites: tants d'autres
- maitot/mai: tanben (s'i ditz tanben)
- majofa : majossa
- majofla: majossa, majofa
- maganhós : malautiu, que sembla pas en bona santat
- malha fr. meule; tas de gerbes dans une grange
- maluç m. : amaluc
- mambor: dificultat, charivari, bruch
- mance, -ça: esquèrra
- mançard: esquerròt
- mandurar: macerar
- manhar: dominar, batre
- marbiocha/merbiucha (grafia mai etimogica) (etim. bas lat. *minimicula) : drolleta
- mardet [mortchí] : boc
- màrfie: fr. transi, engourdi
- margarida: coccinella
- margolhar: fr. patauger, manier salement, barboter
- marguilhièr: fr. bedeau
- marmelaud: manouche, nomade, gitan
- marts: dimarts
- mas: sonque, solament
- masada, maseda, masela, masel, masa, mase?, maeda [moeda] : formiga
- masada: fr. hameau
- masca: bruèissa
- mascharar: mascarar. fr. barbouiller, noircir, charbonner.
- massança: colleccion
- 'massar: fr. prendre; ramasser; se refugiar
- masuc: fr. buron
- maton: fr. tourteau (producte de sarratge de las prèissas)
- maussa: majofa, fraga
- mauvàs, -asa: malvat, -ada
- me (ex: per me) pron. ieu
- meal: mèl
- mècres: dimècres
- mèdia: fr. sieste. V. Mèidia
- mei: amb
- mèi, mèja/mèija/mèia, edemièi, demèja? : mièg, mèi (tanben emplegat)
- mèidia, mèdia, meijorn: miègjorn
- meijornar: espartin
- mèinuèit: mièjanuèit
- meire/medre: meissonar
- meiriar (se) : mudar d'ostal (del latin 'migrare')
- melh: milh (fr. millet)
- 'melh: al, amb lo
- mèlh(s): mièlhs
- mentre adv. : durant
- meola [m(i)ewla] [miaula]: mesolha, modela, mica (de pan)
- mèque: fig mocat. fr. penaud
- merende: repais dels trabalhadors que se manja al mitan de la matinada, vèrs dètz oras, e al mitan de la vesprada cap a quatre oras
- meritar: Acò li merita ben: merita ben acò
- mès adv: mas
- meschaent, a: dolent, a
- mesenga: fr. mésange
- mesir, mosir : fr. moisir
- mèsma: meteis, -sa
- messatge: vailet, servicial
- miá: amiga (sentimental)
- mialaud, mialon? : fr. mialan, milan
- micha: pan blanc
- mielhs (de) de mai plus, de plus, en otra
- milhard: claufotís de ceriesas
- mimí/niní: nenon
- minaire: menairon
- minauna: gaton, caton
- mineira: mina, mena
- minjar: manjar
- minòt: gat
- mioleira: basalt
- mirgalhat : fr. de plusieurs couleurs
- mis, blat d'Espanha: blat de las Índias
- mission: tot far mission de: tot en fasent semblant de
- mitanièr, a: capmasièr, a
- moinant: donat que, estant que. fr. attendu que, étant donné que
- mòl [mwa]: mica (de pan)
- mola, moleta: flasca, flascon
- molet: molin (tanben emplegat)
- molha: fr. endreit tranquil d'una ribièra; luòc ont l'aiga cola tan discretament que pareis dormenta.
- molhard: fr. sorsa d'aiga viva que nais dins los pasquièrs de las montanhas nautas.
- momonejar: fr. marronner; murmurer
- monalha: fr. marmaille
- mòna: monina, monard
- monèira: fr. hanneton
- monilh: nombril
- morralhar (se): se barbolhar (p. ex. la cara de manjar) ; se cobrir (lo cèl)
- morralhar (se): lord, barbolhat; ebri
- morla: socha (tanben)
- moschaud: tavan
- moschon: mostic; moscard
- mosseiron: campairòl
- mosteau m., mosteala: mostela
- mostièr : monastèri
- mot, mota: sens còrnas (animal)
- mota: pelena, gason, pelosa
- mòuser: fr. traire
- mouton: moton
- móuser: mólzer
- muaa: auratge, avèrsa (evolucion de 'mudada')
- muralha: mur
- Nadau f: Nadal m
- narisa, narina: narion
- narma adv cap
- narsa: sanha perilhosa (tanben emplegat)
- nau: nòu (tanben emplegat)
- naular: navigar
- nautenc: fr. hautain
- neaula, niola [niwva, niwga] : nèbla (fr. brouillard)
- neaulós: nivolós
- nèbla f. fr. brouillard; brume
- neija, neja: nèu
- nèir(e), a/nièr, a: negre, a
- nèci, nèsci ?? , -a [nèjsi]
- nevier: fr. névé m
- niarma, niun: degun
- nibol : nivol (tanben emplegat?)
- n(i)eus: quitament, e mai
- niula: nivol
- no: nos. fr. noeud
- noche: grosilhièr
- nogièir: noguièr
- nojalh: nogalh
- nòn [non] : non
- nomar: apelar, sonar qualqu'un
- nosilha: avelanièr
- notza: notz, noga
- nov'oras (las ) : desjunar tradicional del matin
- nu: nud
- nuech [nuet/në], nueit [nej/neit??] : nuèch, nuèit
- nuòu, -òva: nòu, -òva
