Aqueste lexic conten de tèrmes tanben emplegats endacòm mai, pasmens los avèm pas excluses per amor de donar una mòstra del vocabulari lemosin. NDR: tota esmenda, correccion o melhora es benvenguda, especialament quand ignorèm la definicion o l'existéncia d'un mot ("??") o que sèm pas segurs qu'existisca ("?" Certans mots pòdon aver una consonanta iniciala epetentica: g-uech [get], l-èsser, z-onte, v-onta... franc. : francisme a evitar Lo sufix aumentatiu -às, -assa ven -ard, -arda.
 |
| Loís Alibert |
- abaura: fr. (d') à présent
- abausir, 'bausir [bu 'vi] : abausir, esbalausir
- abeurat, abeurada: fr. détrempé(e)
- abeuratge m., beuratge f.?? : beuratge
- abilhar ('bilhar) v. assasonar (tanben vòl dire Vestir)
- abinar: acoblar (sens general e sens sexual)
- abochar, abochonar (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- abora (d') : d'ora, tòst
- abòrd (d') : a l'instant, tot primièr, lèu; d'abòrd que: tantlèu que; puèi que (tanben emplegat)
- abracar v. fatigar grandament
- abrial (sud del Perigòrd), abriu (nòrd [abri(w)/abre], abriau: abril
- acaçar (acassar? varianta de (a)catar?) : cobrir
- acatar, 'catar: amagar, escondre; cobrir
- acelar, açalar, acialar: abrigar de la pluèja
- acelat, açalat, acialat (a l') : abric (a l'); d'amagat, d'escondon, d'agachon, d'assetons)
- achabason: terminacion
- achaptar: comprar, crompar (non seriá un francesisme: Acapte e acaptar ‘adquirir, obtenir’ com acatar ‘reverenciar, respectar, obesir’ provenon en darrièra instància d’un meteis vèrb latin captare)
- acimar: emplenar a ras
- acimat, -ada: que sa cima es elevada
- aclapir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- aclatar (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- acocolar (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- acoconar (/s'): emmitoufler
- acossar : encoratjar
- acotar: fr. appuyer, accoter, soutenir, étayer; atteindre
- acotir, cotir: batre, maltractar, prene pels cabèls
- acotit, -ida, cotit, -ida: mesclat, -ada
- acranar (s') : se far crane, polit
- acraponhir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- acropir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- aer: èr, aire (tanben emplegats)
- afinar: enganar
- aflatar: careçar
- aflincar v. aficar, pimpar
- afamgalir: afamar
- afolir: ??
- agresir fr. aigrir
- agroar (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- agromar, agromelar, agromelir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- agrumir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- agrupir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- aguir : asirar
- aguissable: aissable, fr. détestable, insupportable
- aguissença: asirança, òdi
- aigafòrt: aigafòrta (tanben emplegat)
- airau: airial, fr. basse-cour
- airier: abajonièr (vaccinum myrtillus)
- aisat adj. aisit
- aisinable : propri a rendre servici, a metre a l'aise
- aisinar : preparar??
- aitanben: (a)tanben; fr. aussi bien, c'est pourquoi
- aitanpauc: tanpauc ; fr. aussi bien, c'est pourquoi
- aitanplan: tanplan; fr. aussi bien, c'est pourquoi
- aitau: atal
- ajauc: fr. ajonc
- ajumbrir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
- alacada: fòrta plojada?
- alaidonc, 'laidonc: doncas
- alha (Cruesa): alh
- alopir: assalhir; maltractar; invectivar
- aluchar : alumar (tanben emplegat)
- amassar, 'massar: regropar ; atrapar, prendre (un còp)
- amodelonar: fr. antasser
- amorrar : abaissar la testa, faire mòrdre la pols
- amortesir fr. adoucir
- ancèis /ancès que : abans que
- anchau m. : anchòia f.
- anda: tanta, sògra, mairastra; abusivament: granda, mameta
- anueit/anuèit, anuech/anuèch: auei, uei (tanben emplegats)
- apà! (de Òc-pas?) : non vòli pas!
- apautar: fr. renverser
- apetís fr. ciboulette
- aplèch [aplej] : fr. soc (de charrue)
- apoiar: fr. appuyer
- aponhar: garder, aver mestièr de quicòm; fr. répugner à faire quelque chose, tarder
- aprueismar ('prueismar, [prajmà], [(o)preimà], [apresmà], [aprowmà]): apropchar
- aquilhs (plural de 'aquel', ancian cas subjècte)
- ara. D'ara ençai: d'ara enans, d'ara en avant
- arair: araire
- arçà! : interj. per incitar a faire quicòm (de òr + ça)
- arcar: passar per dessús de
- arçau : arç (planta). Fiau d'arçau: fil de fèrre barbelat
- archelar: escalar. fr. escalader
- areclana: ??
- argiu m. : argila
- aromaire: murtrièr?
- aromir: tuar
- arondesir fr. arrondir
- apietosir: fr. apitoyer
- arpiar: arpejar
- arreir: arrèire
- arser: ièr al ser
- asperja f. espargue
- assedrat: assedat
- artichau, artrujau m. cachofle
- assumir (s') : s'assopir
- assuausar: apasimar, adocir, calmar
- assús, a sus: sus, sobre
- au : o (pronom neutre)
- auçada: nautada
- aucha, òucha: pradèl o camp claus situat prèp de la maison, sovent près de la cort dels pòrcs, ont se los laissava
- auguer, auger?? : aver
- aul: el. V. Eu
- aulana: avelana. fr. noisette
- aumalha f. bestial gròs
- aura adv. ara
- aures: quicòm mai, autra causa
- ausanier (comunas del sud del país de Garait, region de Sent Vauric): bois [bwej] entrò una linha que jonh Ansesme, Jòlhac e Ladapeira, e [bwi] dejós d'aquesta delimitacion)
- ausar: gausar
- ausela: ironda; femela d'auseu
- auseu: aucèl
- auvelha, ovelha n. oelha, aolha
- auvernhata: fr. litorne (grive)
- avacar: reüssir, capitar
- avalir (s') : esfondrar (s')
- avant que de + v. inf. : abans de
- aver: prend lo sens d'atrapar, raubar, n'acabar amb quicòm o quauquarren, tuar
- avesat (d') : de costuma, d'abitud
- avisar: regardar
