Lemosin. A.

Lo lemosin ten en general lo vocabulari de l'occitan amb los eventuals cambiaments fonetics del nòrd-occitan, mas a tanben de fòrmas lexicalas especificas (arcaïsmes e mots diferents de la rèsta de l'occitan) que plan sovent son comunas amb los dialèctes auvernhat e vivaroaupenc.
Aqueste lexic conten de tèrmes tanben emplegats endacòm mai, pasmens los avèm pas excluses per amor de donar una mòstra del vocabulari lemosin. NDR: tota esmenda, correccion o melhora es benvenguda, especialament quand ignorèm la definicion o l'existéncia d'un mot ("??") o que sèm pas segurs qu'existisca ("?" Certans mots pòdon aver una consonanta iniciala epetentica: g-uech [get], l-èsser, z-onte, v-onta... franc. : francisme a evitar Lo sufix aumentatiu -às, -assa ven -ard, -arda.

Loís Alibert

• abaura: fr. (d') à présent
• abausir, 'bausir [bu 'vi] : abausir, esbalausir
• abeurat, abeurada: fr. détrempé(e)
• abeuratge m., beuratge f.?? : beuratge
• abilhar ('bilhar) v. assasonar (tanben vòl dire Vestir)
• abinar: acoblar (sens general e sens sexual)
• abochar, abochonar (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
• abora (d') : d'ora, tòst
• abòrd (d') : a l'instant, tot primièr, lèu; d'abòrd que: tantlèu que; puèi que (tanben emplegat)
• abracar v. fatigar grandament
• abrial (sud del Perigòrd), abriu (nòrd [abri(w)/abre], abriau: abril
• acaçar (acassar? varianta de (a)catar?) : cobrir
• acatar, 'catar: amagar, escondre; cobrir
• acelar, açalar, acialar: abrigar de la pluèja
• acelat, açalat, acialat (a l') : abric (a l'); d'amagat, d'escondon, d'agachon, d'assetons)
• achabason: terminacion
• achaptar: comprar, crompar (non seriá un francesisme: Acapte e acaptar ‘adquirir, obtenir’ com acatar ‘reverenciar, respectar, obesir’ provenon en darrièra instància d’un meteis vèrb latin captare)
• acimar: emplenar a ras
• acimat, -ada: que sa cima es elevada
• aclapir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
• aclatar (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
• acocolar (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
• acoconar (/s'): emmitoufler
• acossar : encoratjar
• acotar: fr. appuyer, accoter, soutenir, étayer; atteindre
• acotir, cotir: batre, maltractar, prene pels cabèls
• acotit, -ida, cotit, -ida: mesclat, -ada
• acranar (s') : se far crane, polit
• acraponhir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
• acropir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
• aer: èr, aire (tanben emplegats)
• afinar: enganar
• aflatar: careçar
• aflincar v. aficar, pimpar
• afamgalir: afamar
• afolir: ??
• agresir fr. aigrir
• agroar (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
• agromar, agromelar, agromelir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
• agrumir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
• agrupir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
• aguir : asirar
• aguissable: aissable, fr. détestable, insupportable
• aguissença: asirança, òdi
• aigafòrt: aigafòrta (tanben emplegat)
• airau: airial, fr. basse-cour
• airier: abajonièr (vaccinum myrtillus)
• aisat adj. aisit
• aisinable : propri a rendre servici, a metre a l'aise
• aisinar : preparar??
• aitanben: (a)tanben; fr. aussi bien, c'est pourquoi
• aitanpauc: tanpauc ; fr. aussi bien, c'est pourquoi
• aitanplan: tanplan; fr. aussi bien, c'est pourquoi
• aitau: atal
• ajauc: fr. ajonc
• ajumbrir (s'): acatar (s') (tanben emplegat)
• alacada: fòrta plojada?
• alaidonc, 'laidonc: doncas
• alha (Cruesa): alh
• alopir: assalhir; maltractar; invectivar
• aluchar : alumar (tanben emplegat)
• amassar, 'massar: regropar ; atrapar, prendre (un còp)
• amodelonar: fr. antasser
• amorrar : abaissar la testa, faire mòrdre la pols
• amortesir fr. adoucir
• ancèis /ancès que : abans que
• anchau m. : anchòia f.
• anda: tanta, sògra, mairastra; abusivament: granda, mameta
• anueit/anuèit, anuech/anuèch: auei, uei (tanben emplegats)
• apà! (de Òc-pas?) : non vòli pas!
• apautar: fr. renverser
• apetís fr. ciboulette
• aplèch [aplej] : fr. soc (de charrue)
• apoiar: fr. appuyer
• aponhar: garder, aver mestièr de quicòm; fr. répugner à faire quelque chose, tarder
• aprueismar ('prueismar, [prajmà], [(o)preimà], [apresmà], [aprowmà]): apropchar
• aquilhs (plural de 'aquel', ancian cas subjècte)
• ara. D'ara ençai: d'ara enans, d'ara en avant
• arair: araire
• arçà! : interj. per incitar a faire quicòm (de òr + ça)
• arcar: passar per dessús de
• arçau : arç (planta). Fiau d'arçau: fil de fèrre barbelat
• archelar: escalar. fr. escalader
• areclana: ??
• argiu m. : argila
• aromaire: murtrièr?
• aromir: tuar
• arondesir fr. arrondir
• apietosir: fr. apitoyer
• arpiar: arpejar
• arreir: arrèire
• arser: ièr al ser
• asperja f. espargue
• assedrat: assedat
• artichau, artrujau m. cachofle
• assumir (s') : s'assopir
• assuausar: apasimar, adocir, calmar
• assús, a sus: sus, sobre
• au : o (pronom neutre)
• auçada: nautada
• aucha, òucha: pradèl o camp claus situat prèp de la maison, sovent près de la cort dels pòrcs, ont se los laissava
• auguer, auger?? : aver
• aul: el. V. Eu
• aulana: avelana. fr. noisette
• aumalha f. bestial gròs
• aura adv. ara
• aures: quicòm mai, autra causa
• ausanier (comunas del sud del país de Garait, region de Sent Vauric): bois [bwej] entrò una linha que jonh Ansesme, Jòlhac e Ladapeira, e [bwi] dejós d'aquesta delimitacion)
• ausar: gausar
• ausela: ironda; femela d'auseu
• auseu: aucèl
• auvelha, ovelha n. oelha, aolha
• auvernhata: fr. litorne (grive)
• avacar: reüssir, capitar
• avalir (s') : esfondrar (s')
• avant que de + v. inf. : abans de
• aver: prend lo sens d'atrapar, raubar, n'acabar amb quicòm o quauquarren, tuar
• avesat (d') : de costuma, d'abitud
• avisar: regardar